Ze is hoogsensitief, en de emoties van anderen lijken zich in haar vast te zetten.
“Alles komt bij mij binnen,” vertelt ze. “Ik voel precies hoe anderen zich voelen, vooral bij mijn moeder. Maar als ik bij haar ben, loop ik energetisch helemaal leeg.”
Tijdens de opstelling zien we hoe ze vanuit liefde het lot van haar vader probeert te dragen. Dit doet ze omdat ze hem wil helpen. In werkelijkheid helpt ze hem niet – en zichzelf evenmin.
Daarnaast neemt ze de rol van bemiddelaar op zich in de relatie tussen haar ouders. Ze probeert harmonie te creëren, maar ook die taak hoort niet bij haar.
En alsof dat nog niet genoeg is, probeert ze ook haar moeder te redden. Ze stelt zich op als de moeder van haar moeder, een rol die haar compleet uitput.
Zinnen die bevrijden
Ik begeleid haar in het uitspreken van woorden die haar helpen om deze lasten los te laten, zodat ze kan ademen en weer wat ruimte krijgt.
Langzaam ontspant ze. De tranen die komen, zijn niet alleen verdrietig, maar ook helend. Het is alsof een zware last van haar schouders valt.
Ze neemt haar eigen plek in – als dochter, niet als bemiddelaar of redder.
Ruimte voor haar eigen leven
Na de opstelling voelt ze zich lichter. Haar energie, die ze zo lang op haar ouders heeft gericht, kan ze nu gebruiken om haar eigen leven op te bouwen.
Familieopstellingen laten keer op keer zien hoe we vaak onbewust verantwoordelijkheden en lasten op ons nemen die niet van ons zijn. Het moment dat je die kunt loslaten, ontstaat er ruimte voor jezelf.
Herken je dit?
Voel je je soms ook verantwoordelijk voor de lasten van anderen? Kijk er eens naar met een familieopstelling.
Kijk in de agenda naar een datum die je past. Samen kijken we naar jouw plek, zodat ook jij kunt loslaten wat niet van jou is.