“Kan ik gewoon komen kijken bij een opstelling?” vroeg ze via een appje. Ze wist niet precies wist wat ze kon verwachten. En eerlijk is eerlijk.. dat is ook niet zo makkelijk uit te leggen.
“Natuurlijk”, antwoordde ik. “Je bent van harte welkom. En als je gevraagd wordt als representant, mag je altijd nee zeggen.”
Toen de eerste opstelling begon, veranderde alles, ze voelde gelijk dat ze erin moest staan. Het thema van die opstelling – de dood en rouw – raakte haar recht in haar hart.
Als representant huilde ze, niet alleen voor de cliënt, maar ook voor zichzelf.
Aan het einde van de middag zei ze:
“Ik heb in één middag voor 41 jaar aan tranen gehuild.”
Universele thema’s, persoonlijke heling
Vaak voelen we ons ‘alleen’ in ons verdriet. Alsof niemand ons écht begrijpt. Maar de thema’s die we tegenkomen zijn universeel.
Dat is de magie van een opstelling. Terwijl je representant bent voor een ander, raakt het vaak ook iets in jezelf.
Haar tranen waren een combinatie van herkenning en opluchting. Het was alsof een last van haar schouders viel, niet door erover te praten, maar door te voelen.
Wil je ook eens gewoon komen kijken bij een familieopstelling? Kijk in de agenda naar een datum die je past.