We rennen achter succes aan alsof het de enige heilige graal is die ertoe doet. Of het nu gaat om een carrière, status, geld, volgers op Instagram – het moet allemaal groter, sneller, beter.
Succes is de nieuwe religie en we aanbidden het collectief. Maar hoe meer we najagen, hoe leger het voelt. Wat schieten we er eigenlijk mee op?
De planeet heeft geen behoefte aan nog meer mensen die succesvol zijn volgens de maatstaven van LinkedIn. We hebben niet nog meer CEO’s, influencers, vastgoedtycoons of techmiljardairs nodig. Volgens mij heeft de wereld mensen nodig die zorgen voor verbinding, mensen die weten hoe ze de boel weer heel kunnen maken.
We hebben vredestichters nodig. De mensen die luisteren zonder te oordelen, die conflicten oplossen in plaats van ze op te stoken.
We hebben healers nodig, die niet alleen wonden hechten maar ook zielen helen.
We hebben mensen nodig die verhalen vertellen… waardoor we ons herinneren hoe het was om mens te zijn, hoe het voelde voordat we verdwaalden in algoritmes en deadlines.
We hebben reparateurs nodig, mensen die de moed hebben om te herstellen wat gebroken is – of dat nu een kapot hart is of een verwaarloosd stukje natuur.
De aarde schreeuwt om liefde. Ze heeft genoeg van onze egotrips, nonchalance en roekeloosheid. De aarde snakt naar mensen die om haar geven, die begrijpen dat succes niet gaat over hoeveel je hebt bereikt, maar over hoeveel je hebt gegeven.
Je kunt de top bereiken en daarboven merken dat het koud en eenzaam is.
Of je kunt kiezen om niet mee te doen aan die race.
Je kunt ervoor kiezen om iets anders na te jagen: vrede, liefde, heling.
Dingen die niet op je cv staan maar wel een wereld van verschil maken…
Het zijn de kleine dagelijkse gewoonten die het verschil maken.
Tijdens de Doorbraakweek verbind je jezelf met wat echt belangrijk is. Wat jou echt zin geeft.
Kijk in de agenda en doe mee, ik hoop je snel te ontmoeten!